 | ||||||||
|
Φαίδωνα Θεοφίλου
Το βράδυ πήρα την καρέκλα μου και κάθισα στο
παράθυρο του δωματίου μου.
Μια βραδιά έναστρη και δροσερή.
Μια δροσιά, ίσα που να την ανέχεσαι χωρίς να
κρυώνεις.
Ένιωθα ανάλαφρος και ήρεμος, σαν τη βραδιά που
είχα μπροστά μου.
Οι σκέψεις μου ακκίζονταν μέσα στη δίψα μου για το
ανέκφραστο
αλλά κυρίαρχος στη σκέψη μου ήταν ο πόνος.
«Όχι ο πόνος που διαταράσσει την αταραξία μιας
προβλέψιμης ζωής, που εκτείνεται σαν μια κομψή ίσια γραμμή, αλλά ο πόνος που
προέρχεται από την εγρήγορση του ανθρώπου, από την αγωνία, που διαχέεται μέσα
του και δεν ξέρει προς τα πού να την κατευθύνει. Ο πόνος που μας βοηθάει να
γνωρίσουμε τα βάθη μας.
Ο πόνος αυτός, που δεν είναι μια παγερή παθητικότητα
αλλά μια θερμή ενεργητικότητα, ένας σεμνός ηρωισμός δίχως θόρυβο, ήσυχος και
διαρκής».
Έχω την αίσθηση πως οι άνθρωποι που κουβαλούν αυτής
της ποιότητας τον πόνο, διατηρούν μέσα τους, ένα μυστικό φώς.
Έχουν λόγο
ατόφιο, απέριττο με σημαντικό περιεχόμενο.
Τέλος, πιστεύω ο πόνος αυτός είναι ένα
εφαλτήριο για υψηλές πνευματικές αναβάσεις και καταστάσεις, για συναντήσεις με
την τριάδα που λέγεται Θεός, άνθρωπος, εαυτός.
Κι ενώ οι σκέψεις αυτές περνούσαν σαν παφλασμοί από
το κεφάλι μου, ένα άστρο έπεσε από τον ουρανό.
Δεν πρόλαβα να κάνω μιαν ευχή.
|
*Απόσπασμα από το μυθιστόρημα "Ο ΤΡΟΦΙΜΟΣ¨" Εκδ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ -2001
8 σχόλια:
EVENING BY THE WINDOW
In the evening I got my chair and sat by the window in my chamber.
A starry and cool evening.
A coolness, you could just bear without feeling cold.
I felt relaxed and calm, just like the evening I had before me.
My thoughts were flirting with my thirst for the ineffable but dominant in my thoughts was the pain.
"Not the pain that disturbs the equanimity of a predictable life, stretching like a sleek straight line, but the pain that comes from the alertness of a man, from the anguish, which diffuses through him and he does not know which way to direct it. The pain helping us to know the depths of ourselves.
This pain which is not an icy passivity but a warm vigorousness, a modest heroism without noise, quiet and durable. "
I have the feeling that people who carry this quality of pain, keep within themselves, a secret light.
They speak with solid and unadorned wording, with important content.
Finally, I think this pain is a springboard for higher spiritual ascents and situations, for meetings with the triad called God, man, self.
And while these thoughts were passing like flashes in my head, a star fell from the sky.
I did not have the time to make a wish……………………………………………
@Χρύσα Βελησσαρίου
Ευαίσθητη σαν ραντάρ στις λήψεις εκέίνων που θεωρείς ότι αγγίζουν τον άνθρωπο!! Χρύσα μου σ' ευχαριστώ από καρδιάς για τη μετάφραση που με τόσο κέφι και εξαιρετική διάθεση έκανες.
Μήπως να την συμπεριλάβεις και αυτήν μαζί με τη μετάφραση του άλλου κειμένου;
Αγαπητε Φαιδωνα το λακωνιζειν εστιν τα πάντα όλα...Τουτεστιν :
Όαση είσαι.!!
@ΑΕΡΙΚΟ
Καλώς το Αερικό με την αύρα του.
Με όπλο την ποίηση, όπως και συ γνωρίζεις καλή μου φίλη, λες πάντα περισσότερα απ' όσα γράφεις. Σ' ευχαριστώ για την άποψή σου και να προσθέσω ότι είναι φυσικό να επικοινωνούν τόσο άμεσα, οι έχοντες εκλεκτικές συγγένειες.
ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ, γίνεται ένα απέραντο παράθυρο για τη σκέψη μας, τα αισθήματά μας, τη συνειδητότητά μας. Θα προμηθευτώ το βιβλίο σας κ. Φαίδωνα.
@ Artemis
Άρτεμη χαίρομαι πολύ που εντόπισες και απόλαυσες όλες αυτές τις θεάσεις του "Βραδινού παράθυρου".
Χαίρομαι ακόμα που θα έχεις/έχω την ευκαιρία, να επικοινωνήσω μέσω του βιβλίου με ένα συνειδητό και υποψιασμένο αναγνώστη σαν και σένα.
Σ' ευχαριστώ.
Πιστεύω πως η ευχή είχε κι όλας χαρισθεί μυρίπνοα στα παραθυρόφυλλα της καρδιάς σας...
όλη αυτή η γλύκα του πόνου
η μελίστακτη μελαχγολία
το τρυφερό κάψιμο στην καρδιά
δώρο εκείνου του ουράνιου άστρου
που φώτισε τις σκέψεις εκείνης της βραδιάς.. μ' ένα μειδίαμα γαλήνης να πλανέται στην μυστηριακή εκείνη ατμόσφαιρα!!
πολύ όμορφη αίσθηση και απόδοση κ. Θεοφίλου!!
Μια όμορφη μέρα όλο δροσιά εύχομαι!!
@Μαργαρίτα
Οι πολλές απουσίες σου Μαργαρίτα, έγιναν έντονα αισθητές στο καφενείο.
Η κάθε παρουσία σου όμως ακυρώνει και επικαλύπτει τις προηγούμενες απουσίες.
Το σχόλιό σου γεμάτο από λέξεις, μυριστικές, γεμάτες χυμούς, στήνει ένα θαυμάσιο σκηνικό της δικής σου θέασης για το θέμα.Σχόλιο όμορφο σαν ποίημα, που αντανακλά τον εσωτερικό πλούτο και τις ευαισθησίες σου. Χαίρομαι που σου άρεσε και σ' ευχαριστώ, τόσο για την άποψή σου όσο και για την ευχή σου.
Δημοσίευση σχολίου